ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΘΕΟΙ..ΔΕΪΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΕΣ

 

Πολλοί από εμάς τους Κληρικούς συχνά σε κηρύγματά μας καταφερόμαστε εναντίον των «αθέων» που δεν βρίσκονται εκείνη την ώρα στον Ιερό Ναό, τους οποίους και θεωρούμε «εχθρούς» της Εκκλησίας. Αυτό είναι λάθος για τρεις βασικούς λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι η ατμόσφαιρα της θείας Λειτουργίας δεν ευνοεί τέτοιες επιθετικές ενέργειες. Το κήρυγμα αναφέρεται στους εκκλησιαζομένους και πρέπει να συνδέεται στενά με τον σκοπό της θείας Ευχαριστίας, που είναι η μετοχή στο μυστήριο της Εκκλησίας.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αυτούς που χαρακτηρίζουμε αθέους δεν είναι άθεοι, όπως εμείς νομίζουμε. Είναι γνωστόν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ αθέων, δεϊστών και αγνωστικιστών. Οι δεϊστές και αγνωστικιστές, που κατά βάσιν ήταν οι διαφωτιστές, δεν ήταν άθεοι, αλλά δεν πίστευαν στον Τριαδικό Θεό που πιστεύουμε εμείς. Άλλωστε, κατά την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, άθεοι υπάρχουν και μέσα στον «χώρο» της Εκκλησίας, όταν δεν έχουν προσωπική γνώση του Θεού. Επίσης, «άθεοι» με αυτήν την έννοια βρίσκονται σ' όλα τα κόμματα, όπως και πιστοί βρίσκονται σ' όλους τους πολιτικούς χώρους, γιατί η πολιτική δεν ταυτίζεται απόλυτα με την εκκλησιαστική ζωή και κανένα Κράτος δεν θα μπορούσε να είναι απόλυτα Χριστιανικό.

Ο τρίτος λόγος είναι ότι αυτός που σήμερα θεωρείται «εχθρός» της Εκκλησίας, μπορεί να είναι δυνάμει άγιος, όπως ο Σαύλος έγινε Απόστολος Παύλος. Επομένως οι επιθετικές ενέργειες δεν διευκολύνουν την ποιμαντική της Εκκλησίας. Σεβόμαστε και την αθεΐα των «αθέων», ώστε αφ' ενός μεν να σέβονται και εκείνοι την πίστη την δική μας, αφ' ετέρου δε γιατί με την ιδιαίτερη ποιμαντική προς αυτούς μπορεί να γίνουν πιο πιστοί από μας.

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ..

Γεροντος Σωφρονιου (απανθίσματα..απο το βιβλιο «περι πνευματος και ζωης»)
Ο καθηγιασμένος γάμος, Ο Πειθαρχημένος, Ο Χωρίς Διαστροφήν, διατηρεί τον άνθρωπον φυσικώς και ηθικώς,Ενώ Πάσα Άλλη Μορφή Σαρκικής Απολαύσεως,Έστω Και Υπό Ονειρώδη Μόνον Μορφήν,Διαφθείρει Ολόκληρον Τον Άνθρωπον, Ήτοι Την Ψυχήν Και Το Σώμα.Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ανοίξτε την καρδιά σας, για να χαράξει εκεί το ’Αγιο Πνεύμα την εικόνα του Χριστού.Τοτε Θα Γινετε Σιγα-Σιγα Ικανοι Να Εχετε Μεσα Σας Τη Χαρα Και Το Πενθος, Το Θανατο Και Την Ανασταση.Κοιτάξτε το μεγαλειώδες θέαμα που ο Θεός μας φανέρωσε στη δημιουργία του κόσμου, στην κατασκευή του ανθρώπου «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» Του.Εκεινο Που Αναζητουμε Δεν Περιοριζεται Στη Μικρη Μας Καθημερινη Ζωη.Αναζητούμε να είμαστε με τον Θεό και να αποκτήσουμε μέσα μας τη ζωή σε όλο το πλάτος, το κοσμικό και το θείο.Για την Ορθόδοξη Εκκλησία η σωτηρία του ανθρώπου είναι η θέωσή του.μην εχετε υπερβολικη εμπιστοσυνη στην ανωτερη μορφωση που αποκτησατε στον κοσμο.ο πολιτισμος στον οποιο ζουμε ειναι κουλτουρα της πτωσεως.τι σημαινει σωτηρια;ο θανατος του σωματος   είναι άραγε η προϋπόθεση για την είσοδο στη Βασιλεία του Χριστού;Πως μπορούμε Να Αναπτύξουμε Την Ικανότητά Μας Να Ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού, σύμφωνα με το ’Αγιο Πνεύμα;Ενα μόνο έχει σημασία:Να Φυλάξουμε Την Ένταση Της Προσευχής Και Της Μετάνοιας.Τότε ο θάνατος δε θα είναι ρήξη, αλλά μετάβαση στη Βασιλεία, για την οποία θα έχουμε ετοιμασθεί με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, με την προσευχή και την επίκληση του Ονόματός Του:
«Κυριε, Ιησου Χριστε, Ο Θεος Ημων, Ελεησον Ημας Και Τον Κοσμον Σου».Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ είναι η απώλεια της συνειδήσεως ότι ο θεός θέλει να μας δώσει την αιωνια ζωη.ο κοσμος ζει στην απελπισια.οι άνθρωποι έχουν καταδικάσει οι ίδιοι τον εαυτό τους στο θάνατο.πρεπει να παλεψουμε σωμα προς σωμα με την ακηδια.«καταξιωσον, κυριε, εν τη ημερα ταυτη αναμαρτητους φυλαχθηναι ημας».Πολλές φορές επανέλαβα αυτή την προσευχή της Εκκλησίας. Η επί γης αναμάρτητη ζωή μας ανοίγει τις πύλες του Ουρανού.Δεν είναι Ο Πλούτος Των Γνώσεων που σώζει τον άνθρωπο.Είναι Η Αναμάρτητη Ζωή Που Μας Προετοιμάζει για τη ζωή με τον Θεό στο μέλλοντα αιώνα.Η χάρη του Αγίου Πνεύματος μας διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες κατά το μέτρο που ζούμε σύμφωνα με τις εντολές:«Αγαπησεις Τον Θεο Σου, Τον Δημιουργο Σου, Με Ολο Το Ειναι Σου Και Αγαπησεις Τον Πλησιον Σου Ως Σεαυτον».Ναί, κρατείτε πάντοτε αυτές τις εντολές.Ποια στάση να κρατάμε στην εκκλησία; Πρέπει να στεκόμαστε με ένταση και αυτοσυγκέντρωση.Να Εχουμε Ενταση, Δηλαδη Μεγαλη Προσοχη, Ωστε Να Μην Διαχεεται Ο Νους Μας Με Επιφανειακα Πραγματα Και Αλλοτριες Σκεψεις.